توحید داروی دردها

از گذشته‌های دور، انسان دنبال راه‌حل‌هایی بوده که ویژگی‌های زشت را از وجودش پاک کند و دردهای درونی‌اش را آرام. این شد که آدم‌حسابی‌های متفکر، از یونان باستان تا مکاتب شرقی، نشستند به نوشتنِ انواع کتاب‌های اخلاقی و تربیتی و پیشنهاد دادنِ درمان‌های متنوع برای صفات رذیله و مفاسد اخلاقی فردی و اجتماعی. اما هیچ‌یک از این درمان‌ها، صفات زشت را از ریشه و اساس از بین نمی‌بُرد! نهایتش می‌توانست شاخ و برگ و ساقه‌هایشان را قطع کند. تازه هر کسی هم از این روش‌ها برای درمان روحش استفاده می‌کرد، باید همیشه‌ی خدا در میانه‌ی میدان جنگ با این مریضی‌های روحی و اخلاقی زندگی می‌کرد، آن هم یک جنگِ تمام‌نشدنی! چون ریشه‌ها سر جایشان بودند دیگر… پس، گاه و بی‌گاه، دوباره این ویژگی‌های بد، از دل خاک جوانه می‌زدند و ساقه‌های جدید متولد می‌شدند؛ آدمیزادِ بیچاره هم باید دوباره با زحمت و تلاشِ زیاد، این ساقه‌ها را قطع می‌کرد و روحش را از آثار بدِ اخلاقِ زشت، نجات می‌داد. تازه «اگر» زورش می‌رسید!
چرخ روزگار چرخید و چرخید تا این که یک مکتب تربیتی هم آمد و گفت آدمیزاد! راه درمانت این‌جاست!
آن مکتب، قرآن عزیز ما بود که فرمود: دنبال درمان ریشه‌ای و اساسیِ صفات رذیله‌اید؟ راه بیرون‌ آمدن از همه‌ی رنج‌ها و رسیدن به خوشبختی همیشگی را می‌خواهید؟ بیایید، این هم دریای توحید. بفرمایید غرقش شوید!
به قول نخبه‌ی جهان اسلام و افتخار شیعه، علامه طباطباییِ بزرگ، روش تربیتیِ «توجه به حقیقت توحید»، مخصوص قرآن کریم است و یکی از معجزه‌های تربیتیِ کتاب خدا…

کتاب ۸۷صفحه‌ایِ «توحید داروی دردها»، برای توضیحِ دقیق و کاربردیِ همین درمان نوشته شده. این کتاب، بعد از شفاف‌سازیِ کامل در مورد توحید و انواعش، چندین و چند صفت اخلاقی ناپسند را مثال می‌زند و صفت اخلاقی پسندیده‌ای که در نقطه‌ی مقابلِ هرکدام‌شان قرار دارد را نشان می‌دهد، برخی از راه‌های درمانِ آن ویژگی‌ها را که در کتاب‌های اخلاق آمده بررسی می‌کند، و روش درمان تک‌تک‌شان با داروی “توحید” را هم توضیح می‌دهد تا ملموس‌تر از همیشه، درک کنیم که توحید چطور زندگی انسان را زیر و رو می‌کند!