نقد و بررسی
آسیب شناسی جریان های فرهنگی با نگاه به تاریخ معاصر (PDF)
متمایل شدن از مرحله ی تفکر منطقی به انحراف، به تدریج اتفاق می افتد. البته این ویژگی؛ یعنی خزنده بودن جریان تغییر انسان، در سیاست نیز مشاهده می گردد، با این تفاوت که اصحاب سیاست معتقدند مؤلفه ی قدرت، تنها به کار تشکیلاتی و سیاسی محدود نمی شود؛ بلکه برای حمله یا دفاع، سلاح مهم تری به نام فرهنگ وجود دارد. در حقیقیت، در بسیاری از مقاطع، رفتاریا ادبیات فرهنگی است که جان می بخشد یاجان می ستاند. در این نوشتار، با جریان شناسی جریان های فرهنگی قبل و بعد از پیروزی انقلاب، می کوشیم تا برای درامان ماندن از آسیب ها، یاریگر حرکت های تشکلی باشیم.
گزیده ای از متن کتاب
از اولین روزهای انقلاب دو نوع جریان مهم در ایران به وجود آمد؛ تفکر طاغوتی سلطنتی و در مقابلش، تفکر اسلام و انقلاب. هرچه روزگار می گذرد این مفهوم با تعبیرهای مختلف ادامه پیدا می کند؛ یعنی تفکری که اشرافیت را القاء می کند، ادامه ی همان جریان تفکر سلطنت طلب است و در مقابل، تفکری که مبلغ اندیشه های حضرت امام (ره) و بعد از ایشان مبانی فکری مقام معظم رهبری است، در مسیر تفکر اسلام و تفکر انقلاب حرکت می کند.
فصول کتاب:
پیش‌گفتار
مقدمه
فصل‌اول: جریان شناسی فرهنگی
فصل‌دوم: جریان شناسی بعد از انقلاب
سخن پایانی
کتاب‌نامه
0دیدگاه